[18+] Love Her (2001)

ညနေရီ ပန်းခင်းထဲက လွင့်သွားတဲ့ လေပြေမှာ သူမရဲ့ ဝတ်ရုံအနီဟာ လွင့်ဝဲနေတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သက်ငြိမ်ငေးမောလို့။ ဟိုးအဝေးဆီမှာ လှေကလေးတစ်စင်း နေဝင်ရီကောင်းကင်အောက် မျောပါနေတာကိုလည်း ကျွန်တော်မြင်ရတယ်။ လှေငယ်လေး ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အချိန် သူမရဲ့ လေနှင်ရာမျောလွင့်နေတဲ့ ဝတ်ရုံအနီလေးကို ကျွန်တော်လည်ပြန်ကြည့်မိပေမဲ့ ဝတ်ရုံအနီလေးမရှိတော့ဘူး။ သူမလည်း မရှိတော့။ တကယ်ဆို သူမရှိတော့တာ ကြာခဲ့ပြီ။ ဒါတွေဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ထင်ယောင်ထင်မှားတွေလို့ တွေးမိချိန်မှာ မျက်ရည်ဟာ တဖြိုင်ဖြိုင်ကျတော့တာပါပဲ။

သူမဟာ တေးရေးဆရာဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ မအောင်မြင်ခဲ့တဲ့ အတိတ်တွေမှာ အိပ်မက်တွေလဲပြိုမသွားအောင် ခိုင်မာပေးခဲ့တဲ့ ကျောက်ဆောင်တစ်ခုလိုပေါ့။ ကျွန်တော်ကတော့ သူမရဲ့ အိပ်မက်တွေကို တတိတိတိုက်စားခဲ့တဲ့ ဒီလှိုင်းတစ်ခုပေါ့။ ဝေသာလီဗျိုင်းမျိုးနဲ့ ယမုံနာရွှေငါးလေးဘဝကွာမည်ဆိုလည်း တစ်ကမ္ဘာကွာဝေးရော။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ မအောင်မြင်ခြင်းတွေ သူမကို တတိတိလှိုက်စား ကျွန်တော့်အိပ်မက်တွေအတွက် ခိုင်မာပေးခဲ့တဲ့ ကျောက်ဆောင်ဟာ သူ့အတွက်သူမှာတော့ ပြိုလဲသွားခဲ့တယ်။

သူမ ပြောဖူးတယ်။ ကလေးလေးတွေဟာ အိပ်မက်တွေကို လက်သီးဆုပ်ထဲထည့်ပြီး လောကထဲ လက်သီးဆုပ်ပြီး ရောက်လာကြတယ်တဲ့။ မွေးလာပြီးလို့ အဲဒီလက်သီးဆုပ်ကလေးတွေကို ဖြန့်လိုက်တဲ့အခါ အိပ်မက်တွေ လွတ်ထွက်သွားပြီး တစ်ဘဝလုံး အိပ်မက်တွေနောက် လိုက်ရတော့တယ်တဲ့။ တစ်ခါတလေ ကျွန်တော်တွေးမိတယ်။ ကျွန်တော့်လက်သီးဆုပ်ထဲက အိပ်မက်ကလေးဟာ ဘာများပါလဲလို့ပေါ့။ အချိန်တွေနှောင်းမှ သိလိုက်ရတာက ကျွန်တော့်လက်သီးဆုပ်ထဲက အိပ်မက်ကလေးဟာ သူမပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီဝတ်ရုံအနီလေးက နေဝင်ချိန်နေမင်းကြီးထဲ ပျောက်ပျက်သွားခဲ့ပြီ။

(ဒီဇာတ်ကားနဲ့အညွှန်းကို “___” မှ ပြန်ဆို ရေးသားထားပါတယ်)